bir bulut saklıyor sanki akacak yaşları, uykusuz gözlerimden bu gece..bazen yalanlar içinde yaşanan bu hayatta olmanın pişmanlığı oluyor her insan gibi bende de,unutmakmı zor olan yoksa zihninde seni kemiren şeyle yaşamak mı ...
herşeyi son kez yaşıyor gibi yaşıyorum bu aralar,ailemi,bayramları ve bana benden daha çok güvenen insanlarla sayılı dakikalarımı...çocukken bana alınan ayakkabı ve cici elbiseleri giyip,saçlarıma jöle sürüp,fiyakalı durumlar peşinde olduğum bayramları özlüyrum..
elimdekilerin kıymetini biliyorum artık,kimler,neyler ve niçinler önemli oldu sayende,isimler anlam kazandı,eskiden sadece telefon rehberimi işgal eder sanardım..
saçmaladım yine,çok konuştum,aslında bugün çok sustum,ondan böyle ;) yani, falanları filanları bi kenara bırakalımda
ben sadece yeni ayakkabı giymenin heyecanını yaşayan ve saçlarına jöle sürüldüğü için dedesi tarafından saçın dökülür uyarısına maruz kaldığım günleri özlüyorum..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder