yağmur her yağdığında akardım yola
evim bu geçidin altında bakardım insanlara
geçip gider içimden rengarenk arabalar
ama herkes beni yok sayar,geçer gider,dönüp bakmaz
birgün ölür gidersem kaza kurşunuyla
beni vuran her kimse, çıkar bir kaç yıl sonra
oysa ben hiç kimseyim, hiç olmadım
bir hastane de kadavrayım hiç ölmedim
bir dünya varsa ben orda yoksam
ben nerdeyim ?
bende çok sevdim, benim de var kalbim
vurun beni,kesin beni,çözün beni
gerçekten...
bir kadavrayım hala,hiç ölmedim..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder