depreştin yine.

müziğin tınılarından başka bir şeyin olmadığı bir odadan yazıyorum sana bunları,dağınık kitapları saymazsak eğer..
çok hızlı geçmiyor mu zaman,dün gibiydi o güzel günler,eline hasret kalıp çıldırdığım anlar,bir kaç tabak yemek ve  sevdiğin meyveli pasta,jelibon,kuru incir ...


kola içmeme çok kızardın,ben ise sana inat içerdim..artık içemiyorum o kadar tatsız gelir oldu ki anlatamam sana..


jelibonda yemiyorum artık.


karargahtan yazıyorum sana bunları,yine depreştin sanırım.ben ise düşerken..


görmeyeli seni,duymayalı sesini yıl oldu,değişmişsindir, kansız olduğun günü öğrenmiştik,meyve almıştık ya 4 mevsim manavından şimdi yeni evin oraya da yakın ,ihmal etme sakın meyveni,yenik düşme sakın hastalıklarına...


fırında balık tarifini unutmadım hala bana verdiğin ve bana yaptığın benim sevmediğim erişteyide seviyorum artık..




söylemek istiyipte söyleyemediğim herşeyden fazla söyleyeceklerimi bilmeni istiyorum,öyle işte yine son noktadan sonra sessizliğe ve hayatımıza devam edicez,kendine hep iyi bak,sağlığından asla vazgeçme...

uzaktan okumadığın mektuplardan birine daha elveda