nereden bilirdim ki ben bu kadar zorluğu
sonsuzluğun için de ilk olduğunu
bazen bende zorlansam,bu kadar kolay kaçmam
en azından bir dene ne kaybedersin bir söyle
son bir kez...
bırak kendini bana,artık soru sorma
zorlama daha fazla
son bir kez ..
bırak kendini bana,artık zorlama..
çok şeye inanmadım evet, ama inanmıştım sana ve mecburdum inanmaya, kağıt kafeslere bağladım kendimi sayende, ve artık içimdeki köye dönüyorum gider gibi, sessiz,sakin.
2 Haziran 2012 Cumartesi
yok gibi.
sonu yok gibi başında olsam da
dibi yok gibi yüzeyde kalsam da
içi yok gibi hep dışından baksam da sana
sanki yok gibi hep yanımda olsan da
zor belki bunu istemek kendimden
ama neden bilmiyorum,mecburum sanki
bu yüzden...
gidiş yok gibi geri dönsem de
ağlıyor gibi hep yüzüm gülse de
zor belki bunu istemek kendimden
ama neden bilmiyorum,mecburum sanki
bu yüzden...
gidiyorum bu yerden...
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)