9 Eylül 2011 Cuma

afilli..

kanserli bir hastaya umut verecek kadar güzel gülüceklerinden mahrum kalacak kadar kötü mü halim..neden böyleyiz,herşeyin mükemmel olmasına izin vermeyişimizin sebebi ne? neden krık,yarım ve eksik kalıyoruz,yürüdüğüm yollarda,dinlediğim şarkılarda,yazdığım şeylerde sana özlemimden bahsediyorum..izin ver yürüdüğüm yollarda sana ulaşmak için,dinlediğim şarkılarda şükr etmeyi,yazdıklarımdada sana ait olduğumu dile getirsem,ben-sen değilde biz adına yapılsa herşey,bu yürek ikimizi kaldıracak kadar sana odaklandı,bu yürek seni üzmemek adına görevlendirildi lotus..bütün inançsız ve kötü hücrelerine bunu inandırmak adına seferlere çıkıyorum,savaşlar ve fetihler..
açık olcam sana,benim olman demek,aşkım,canımlar değil,elele gezmeler ve kalıplara oturmak değil lotus..lisede kaldı böyle aşklar...eğer gerçek aşk bunlar olsaydı bugün,bütün aşkım dediklerimiz yanımızda olurdu...
aşk,lotusu düşünmektir,herşeyi olamasada ailenden sonraki dayanağıdır,dert ortağıdır,onu gördüğünde gülümsemek,terminallerde ağlamaktır lotusum,paylaşmaktır,inanmak,geleceğe dair verilmiş lotus yeminleridir.kimsenin bilmesini istemediğim,kendimden öte umutlarımdır lotus..
hayat çok kısa lotusum,geride kalanları getirmenin mümkün olmadığı bir köydeyiz,kışa az kaldı,hazırlık yapmalı,karınca kararınca çalışmalı,inanmalıyız lotusum,geçmiş bırak bizimle olsun,ilerde birgün,unutmaya devam ettiğimiz günlerde yani,geriye dönüp baktığımızda,bizi bir araya getiren ve bir dua yapan geçmişe bir dua da biz ederiz...
yalnızlığıma öyle bir bıraktın ki beni,geceler boyu uykusuzluğa alıştırdın,neden? diye sorduğumda yine çak (-) ve kaç(-) gibi üç harfli ve harfleri yer değiştirdiğinde hiç bir anlamı olmayan,sana özel ve sadece senden ibaret olan AŞK çıkıyor lotusum..

bu kez pek bir afilli ve senin için yalnız bıraktım kendimi..





Hiç yorum yok:

Yorum Gönder