love..

aşk demenin ve insanların nasıl ve nedir demelerinden ve o tüm bildiklerinden uzak bir köyden yazıyorum sana,aşk benim olmak demen değildi,tüm gökyüzü şahidim olsun ki ben aşkı böyle hissetmedim,herşeyini kabul ettim,gökten tunçlar yağarcasına bekledim,yıldızları dilek tutmak için kaydırdım,aşk adına...

dokunmak istedim sana,ellerine,saçlarına.

sarılmak istedim ruhuna,ağlaşmak dipteki çocukla ve yağmuru seyretmek istedim,tüm hayallerle...

yollar katetmek istedim,aç kalmalar,bir şarkı söylemek senin için,ve seni beklemek..

hep nisan havasında kır çiçekleri açmasını istedim gülüşlerinde,ve birdaha solmamak üzere açılmasını istediğim kır çiçekleri...

belki artık başkasına ait olacaksın,unutacaksın beni,aynı şeyler karşılıklı olacak belki...

başka bir şehirde,son taksitleri öderken,aklıma geliceksin belki,gülücem ve bütün iyi dualarımla yoluma devam edicem...

sende öyle ol çok şey istemiyorum,unutulmak hiç istemiyorum ben...

john lennon un love şarkısı her dinlediğimde aklıma gelmen üzere kendime söz verdim ben...

teomanıda unutmadım...

eğer sana bişiler hissettirip hakkımda güzel şeyler düşünüdürüp,istiyerek güldüysen yanımda ve artık huzura doğru yol alıyosan ve huzura doğru bensiz,bu bana yeter..

aşk bitmez sadece ertelenir ve görmemezlikten gelinir...

elveda,başka bir hikayede görüşmek üzere,şimdilik elveda...