mevsimlerden hazan,akşamüstü 3 ten sonra bizim lotus heyecanla ,süpermenle buluşup çarşıda,bi kaç alışverişten sonra amatör olan aşklarını pekiştirmek için ligi,yalnızlar ligini yani şampiyon bitirmek ıüzere zorlu maça hazırlandılar.biraz çikolatalı pasta ,sandviç ekmeği,sucuk alıp,kolayı unutmadan eve geldi bizim amatör aşıklar...maç başlamak üzereydi,lotus çiçeği festival zamanı süslenen şehirler gibi güzel,süpermen ise puslu sabahlarda yavrusuna sahip çıkan aslan kadar asildi..maç başlamak üzere herkes kendi yarısahasına geçti,hakem düdüğü çaldı maç başladı...
namlu önünde duran ve bombalar altında kalan bi şehirdeki çocuğun telaşı,yorgunluğu vardı üzerinde ikisininde...
ne olduğunu anlamadan başladılar maça.kasti tekmeler diyarında, kırmızı kartlardan sıkılmışlardı,ve amatör olan aşklarınıda yaşamak ,onu geliştirmek,tesisler kurmak,ödenekler ayırmak,üst lige çıkabilmekgibi istekleride olabilirdi...
acıkmıştı süpermen,sucuklu ekmeğini istedi lotustan,kola içtiler, güldüler,gol attılar,yediler,ağlaştılar,kupalara koştular...
belki birgün deplasman galibi sevincini yaşayabileceklerdi...cephane çoktan bitmiş olsada umudu bitmemişti süpermenin...
lotus ise kaleciyi düşünüyordu,farklı forması ve 1 tane olan oydu,yalnızdı koca kalede,ona göre en romantik oydu sahada...
maç bittiğinde,ne olacak görecek lotusta,süpermende...
ama şunu unutmamalı,gözyaşı ve bavul asla yanyana durmuyor...deplasman dönüşlerinde umudu yitirmekte yakışmıyor...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder